Aan het werk

Zoals gisteren al geschreven waren we op de school geweest in Klawer Noord en vandaag zijn we ook door de wijk zelf heen gereden. Mensen groeten allemaal blij en we ontmoetten ook meerdere bekenden van de vorige keer. Heel lief: meteen een dikke knuffel (drukkie) en heel blij. We verwachten weer heel wat liefhebbers voor de workshops (werkwinkel).We zijn in ieder geval lekker bezig met de contacten te leggen en dat natuurlijk op z'n Afrikaans.

In de ochtend hebben we spullen in de schuur (lapa) van Johnny's ouders bij elkaar gezocht en gelukkig was er nog van alles: stiften,digeridoo's, andere muziekinstrumentjes, etc. Nu moesten we nog papier regelen en trommelstokken. Trommelstokken hebben we bij de Olifantsrivier gezocht en gevonden. Nu moeten we ze nog glad maken en klaar is kees. Vervelend voor ons hoor (ahum): moesten we een aantal uur doorbrengen bij de Olifantsrivier met prachtig mooi weer, heerlijk water en een plek helemaal voor onszelf!!

Thuis de trommels in orde gemaakt (gespannen) en alles ff gecheckt: alles gaan baie lekker dus maandag kunnen we ervoor gaan! Er zijn over twee weken een paar festivals: eentje in Klawer en eentje in Vredendal dus we gaan kijken waar en hoe we met de kinderen gaan optreden. Mogelijk bij allebei.

Dankbaarheid

Deze dagen voel ik ook veel dankbaarheid: dankbaarheid dat we het zo goed hebben in Nederland. Als je ziet hoe het leven hier is met nog steeds de apartheid tussen blank en gekleurd/zwart. Als je sommige blanke mensen nog steeds het woord 'kaffer' hoort zeggen en als je ziet hoeveel ellende er is in Klawer Noord. Vrijdag is betaaldag en diezelfde avond en ook vandaag zijn ontzettend veel mensen dronken. Daar gaat dus hun zuurverdiende geld....Het lukt ze nog niet om hun leven een beetje op de rit te krijgen.Dankbaarheid voor de acceptatie in Nederland van mensen die homoseksueel zijn. Hier wil je niet weten wat ze erover zeggen en soms nog doen....

Ook dankbaarheid naar alle mensen die me geholpen hebben om dit project te kunnen doen: Peter m'n steun en toeverlaat, Kim en Joyce met al hun liefde en lieve kaartjes en kadootjes toen ik wegging, m'n pa en ma die er steeds voor ons zijn, Lies (mother of the didge!), de mensen die kleren hebben meegegeven voor de mensen hier, dansjuf Lizette voor alle oefeningen en danspasjes die ik hier goed kan gebruiken, oma Willy voor het oppassen, en alle anderen die linksom of rechtsom steunen, bijdragen of het gewoon leuk vinden.

En natuurlijk dankbaarheid voor de gastvrijheid hier in Klawer. Vandaag op de thee uitgenodigd bij achterburen, morgen voor diner hier in het kerkje, morgen mogen we mee de berg op met Gustave, de moeder van Johnny die papaya komt brengen....

En last but not least dankbaarheid dat ik de kans en mogelijkheid heb om hier te kunnen zijn en de dingen te kunnen en mogen doen die we hier doen. Natuurlijk mis ik Peter en de meiden en tegelijkertijd zijn ze heel dichtbij......Over een week komen Kim en Joyce al (helaas Peter niet), baie lekker!

En dan nog beetje dankbaarheid voor jou Peter: gisteren zaten we ook ff bij de Olifantsrivier en waren we bijna opgesloten (een man zou een hek afsluiten op de weg en dan konden we niet meer terug kome). Gelukkig had hij gehoord dat er twee 'meissies' (ja we zien er ook nog zo jong uit!) bij de rivier waren gegaan en hij kwam naar ons toe. Wij dachten in 1e instantie dat hij ons kwam 'wegjagen' maar integendeel: hij kwam praatje houden en toen ik zei dat ik twee jaar geleden ook hier in Klawer was voor de kinderen zei hij 'ik heb toen wel mensen van Holland gezien'. Dus ik zei 'ook een man van middelbare leeftijd'? En hij zei 'Nee'....Hij had wel een jongeman gezien, een lange jongeman met zwart haar en twee dochters!! Haha, dat compliment kan Peter in z'n zak steken!!

Liefs Marieke xxx