En zoals het er staat in de titel zo is het ook of beter: zo was het ook vandaag!!

We zijn afgelopen maandag vanuit Broome naar Exmouth gereden via Port Hedland. Heel veel kilometers en het rijdt gelukkig vlot door. Exmouth is beroemd om z'n natuur en om Ningaloo Reef, een prachtig groot rif voor de kust. En daar hebben we een paar dagen ontzetttend van genoten. Snorkelen, prachtige baaien, een blauwe zee en vandaag....Walvishaaien!

We moesten om dit te kunnen doen een toer boeken want vanuit ecologisch oogpunt zijn er voorschriften en restricties. We vertrokken vanmorgen al om 7:15 uur en reden naar de plek waar de boot lag van de Ningaloo Reef Whale Shark company. Met een groep van 20 mensen en heel leuke bemanning gingen we de zee op. Het was behoorlijk bewolkt en veel wind.....wat zou dat gaan worden? Het werd van alles en zeker ook heel helder weer en steeds minder wind. We begonnen met een 'gewone' snorkeltocht, al aardig mooi en eigenlijk met als doel: wakker worden! Daarna heerlijke 'morning tea' en ons gereed maken voor het 'echte' werk. Dat duurde echter nog even want er moest eerst nog een Whale Shark gespot worden en het is natuurlijk (letterlijk en figuurlijk) mooi om te zien dat ze komen wanneer zij dat willen. Maar als er dan één gespot is en je er heen gaat met de boot dan wordt je hartslag hoger en wordt het spannend. De Whale Sharks zijn hier bij Exmouth meestal tussen de 4 en 10 meter (op andere plekken kunnen ze wel tot 18 meter worden!) en dat is toch een aardig 'vissie' om naast te zwemmen. En dan kom je op de plek van bestemming, trekt je vinnen aan en zet je snorkel op en op het juiste commando mag je te water. Eerst weet je niet waar je kijken moet en dan in één keer is 'ie' daar, wowwwwwwwww. En dan was de eerste nog maar een kleintje, zo'n vier/vijf meter. En die vonden wij al heel groot. We waren onder de indruk en het was mooi, bjizonder en heerlijk zo in het water met zo'n prachtig dier. Het is de grootste vis op deze aarde en ook al heet hij 'haai', hij doet geen mens kwaad - als je hem met respect behandelt en benadert uiteraard. Kim en Joyce vonden het ook geweldig, ze hadden veel energie en zwommen met alles mee, het leken wel zeemeerminnen (aldus Alice, één van de gidsen).

We gingen overigens in groepen zodat er niet meteen 20 mensen om de Walvishaai heen cirkelen. Kim en Joyce zwommen vooral met één van de gidsen mee, Emma was haar naam en ze waren vandaag dikke vrienden met z'n drieën. We zagen uiteindelijk vijf verschillende walvishaaien en de grootste was 8 meter, wat een kanjer! Bij elke walvishaai zwemmen er ook verschillende vissen rondom en onder hem - of om lekker mee te eten of ter bescherming van henzelf. Ja, onder zo'n kanjer durf je wel mee te zwemmen! En elke keer opnieuw in het water en meezwemmen met deze gigant was opwindend en steeds weer mooi en bijzonder. Moe en heel voldaan ging iedereen aan de lunch. Er werd nog veel over nagepraat.

Na de lunch nog lekker snorkelen bij een prachtig koraalrif, aan het eind van de middag nog 'afternoon tea' en terug naar 'huis'. De dvd ontvangen wij in Perth en overmorgen volgen er een paar foto's!

Tot zover het verhaal van de prachtige ervaring met de Walvishaai en het blijft toch een uitdaging om zo'n ervaring in woorden weer te geven.

Ook goed nieuws: de weg is open van Halls Creek naar Broome!! Yes!! We rijden morgen terug naar Broome en daar komen een paar Amerikanen (die we ook ontmoet hadden in Halls Creek) en onze drie vriendinnen met onze Campervan heen! Wat een mazzel. En morgen hen weer zien en onze campervan terug!

Liefs, Pemakijo xxxx