en....still going strong!! In Coober Pedy is het de laatste dagen (we zijn hier afgelopen woensdag aangekomen) heet, erg heet: 50 graden in de zon en 's avonds koelt het af tot zo'n 38 graden en zelfs wij vinden dat toch echt te heet en het geeft ook veel te veel zweet. We drinken liters water en zijn blij dat we gisteravond en komende nacht ondergronds slapen!

Woensdagavond stonden we op een camping en het bleef dus ook 's avonds bloedje heet. Peter sliep buiten, Kim bovenin en ik en Joyce 'beneden' in de Van. Zo min mogelijk aan en niets op je en dan nog...puf, zweet, puf. Daarom ook alles opengezet voor een beetje frisse wind. En helaas heeft dat als gevolg gehad dat onze videocamera gestolen werd. Peter was 's nachts wel ergens van wakker geworden en zag twee jongens rondlopen, maar zo 's nachts drong er verder niets echt door en pas de volgende ochtend dacht hij 'vreemd'... Er was diezelfde avond/nacht ook een computer van iemand en nog wat andere dingen gestolen. De politie was dan ook blij dat Peter wel een beschrijving kon geven. We baalden natuurlijk vreselijk van de video en in 1e instantie dacht ik, met tranen in m'n ogen, al onze filmpjes, nee toch... En wat een pak van ons hart is het dan als je je realiseert dat Peter t/m Port Augusta alles, echt alles had gesaved op de laptop!! Yes! En dan is wat overblijft gelukkig alleen een stukkiematerieel, het zwarte digitale apparaatje. En alleen een stukkie naar Coober Pedy mist dus dat valt echt mee. En uiteraard maken we nu meteen een back up van alles van de pc!

We hadden allemaal niet best geslapen woensdagnacht en wat een verademing om dan lekker koel onder de grond te slapen.....heerlijk! En verder genieten we van de mijnen hier, de opalen (Peter wil al een mijn kopen!!), met elkaar zonsondergang kijken bij de Breakaways en onze grot!

Met weer een ervaring rijker (ja, we letten nu nog beter op onze spullen!!), met veel zweetdruppels, vele duizenden kilometers verwijderd en ook nog eens 50 graden verschil nemen we weer afscheid! Morgen reizen we weer verder en niet alleen in onze grot zijn we van de rest van de wereld verwijderd, ook onderweg is dit vaak het geval....Blijft toch bijzonder in dit digitale tijdperk!

Liefs, Pemakijo