En dan is het inmiddels 7 december 2010 en is het en leuk dat de laptop het weer doet en leuk om terug te kijken wat er na 14 november voor mooie dingen gebeurden. Een hele rugtas vol!!

Maar eerst wil ik nog even iedereen bedanken voor de leuke reacties en zeker de felicitaties voor mijn verjaardag. Per mail, per telefoon en via de reisweblog, super leuk!!

Inmiddels beland aan de Oostkaap van Zuid-Afrika. Sint Lucia was een andere Sint Lucia dan Peter in gedachten had (ligt dat niet ergens bij de Caribische eilanden… wat scheelt het!!), maar het was er ook erg mooi. En erg toeristisch. Dat maakte overigens niet dat onze laptop gemaakt kon worden (die in Sint Lucia niets meer deed) of dat er goede internetverbinding was. En het was ook prima even zonder……

De natuur rondom Sint Lucia was prachtig en er waren voor ons dieren die we voor de eerste keer in het wild zagen: zebra’s, buffels, neushoorns, antilopen, impala’s, allerlei vogels en natuurlijk nog meer apen. Zeker ook naast onze slaapplaats: ‘s morgens maakten ze ruzie en speelden “pakkertje” of zoiets – overdag zaten er ook twee apen in een grote boom met een slingertouw, maar die heetten Kim en Joyce!

We leerden hier ook meer over de Zulu cultuur, kwamen bij een traditionele (of toeristische?!) medicijnvrouw en brachten met onze ballonnen een bezoek aan een Zulu kinderopvang.

Het bezoek aan het Hluhluwe/Imfolozi National Park was één van de hoogtepunten. We verbleven in het wildpark tussen de verschillende wilde dieren: olifanten, giraffen, buffels, neushoorns, leeuwen, luipaarden (ook al was deze laatste er wel, we hebben deze als enige van de Big Five niet gezien, de overige vier wel) , hyena’s en nog veel meer. Joyce stond zelfs oog in oog met een Hyena (weliswaar achter de glazen wand van ons huisje) en ik weet niet wie er meer schrok…. Joyce vertelt haar eigen verhaal op de video voor Groep 5.

Olifanten kwamen soms te dicht bij en vooral giraffen zo vlak bij is adembenemend, wow…….en zeker als dat met ukkies erbij is. De baby five betekende voor ons: giraf, zebra, neushoorn, olifant, aap. Papa aap was overigens brutaal: toen Peter in de auto een broodje at, sprong hij op de auto, over de motorkap, op de spiegel en op de zijramen. Een leuke en ook beetje kippenvel ervaring.

Na dit prachtige wildpark koers gezet naar Swaziland en erin komen duurde vier keer zo lang als er uiteindelijk weer uitkomen. Heel wat controles, papierwerk en stempels. Met name in Swaziland veel papieren die we, toen we gluurden, op één hele grote hoop werden gegooid in een soort kantoortje. Misschien zijn de sneeuwbergen in Nederland hoog (geweest), deze stapels zijn zeker concurrerend!

Swaziland was mooi, bijzonder, heel vriendelijke mensen en goedkoop. We hadden een superaccommodatie met zwembad en uitgebreid ontbijt. We konden ons niet zo goed inhouden bij alle mooie souvenirs. Wel konden we goed onze adem inhouden: de ene dag gingen we raften en de andere dag een Canopy tour doen. Dit was adembenemend en wie weet dekken de foto’s en video de lading.

We waren de enigen die zich zondag 21 november hadden aangemeld voor raften en we hadden dus een privétocht met twee Swazi gidsen, super tof! Flink stromend water, watervalletjes, veel zwemmen, modder en heel veel lol !!! De Canopy Tour was wat serieuzer mede doordat we gemiddeld 60 meter boven de grond hingen aan een kabel. Super uitzichten, heerlijke frisse lucht en heel veel adrenaline ! Peter ging zo snel mogelijk van het ene platform naar het andere en keek na afloop trots.

Vol met avontuur en energie reden we Swaziland diezelfde dag uit en reden door naar het Kruger Park. De temperatuur ging omhoog en het aantal dieren dat we zagen meteen ook: vlak bij ons huisje weer Impala’s, Giraffen, Wildebeasts en andere fraaie dieren.

De accommodatie was in schril contrast met die in Swaziland, de nacht was baie vreselijk en we waren blij dat het vroeg ochtend was. Inpakken en wegwezen ! In het Kruger Park was het warm en mogelijk daardoor bleven veel dieren op afstand in de schaduw van bomen. En evengoed zagen we weer prachtige dieren en blijft adrenaline je vriend als je vlakbij een olifant staat. Dit keer vlakbij een hele groep olifanten met vele kleintjes, erg gaaf.

Vanuit Kruger naar Graskop gereden bij de Blyde Canyon. En we “dropten” van 34 graden zo naar 15 graden, brrr… Maar vergeleken met Nederland zullen we maar niet klagen. Blyde Canyon en omgeving is bekend vanwege prachtige watervallen, de Canyon en Gods Window (een soort van natuurlijk raam waar je zo ver de omgeving in kunt kijken tot aan Mozambique aan toe). Het regende veel dus de rivieren, rafts en watervallen stroomden ongeloveloos hard en mooi. Bij Gods Window was er één tegenvaller; iemand was vergeten het raam open te zetten….suf hè? Eén grote mistwolk dus gauw verder naar de volgende enorme waterval: MacMac falls, 95 meter hoog !

In hoog tempo reden we door naar Rustenburg, vlakbij Pretoria en Pilanusberg, ons laatste wildpark. De snelheid is vaak niet duidelijk in Zuid-Afrika en daar waar wij dachten 80 te mogen rijden bleek dat 60 km te zijn…politie. Ze springen zo voor je op de weg en je moet de kant in, levensgevaarlijk. En corruptie in Zuid-Afrika?? Ach…we wilden de boete betalen via een “echte” bon maar de politie agente bleef praten en wilden eigenlijk maar één ding; een Randje (geld) zo in het handje. I.p.v. bijna honderd euro ruim tien euro betaald en het corrupte systeem in stand gehouden: hoe mooi kan het zijn !

In Rustenburg hebben we ook echt wat Rust genomen en in een prachtige accommodatie onze laatste nachten in Zuid-Afrika genoten. We genoten ook zeker van de laatste wildparken: van cheeta’s tot Afrikaanse wildhond tot nog meer olifanten, baby wrattenzwijnen en zelfs een Serval !!

De spullen allemaal uitgezocht en nog een deel van de souvenirs opgestuurd naar Nederland. Want bijvoorbeeld hout mag je zeker niet invoeren in Australië en de controle is daar streng. Alles ingepakt en maandag 29 november 2010 waren we letterlijk en figuurlijk klaar voor vertrek uit Johannesburg naar Down Under. Kim kon niet wachten om naar het vliegveld te gaan, ze vindt het daar en zeker ook het vliegen zelf geweldig!! Mogelijk net zoveel adrenaline als 60 meter boven de grond…

Wij laten in Afrika wat van onze liefde, lol en passie achter. En zeker ook wat materiële zaken: t-shirts (o.a. van Do Dare Dream), heel veel ballonnen, Guardian Angel en ook de nieuwe digitale camera van Joyce ! Voor degenen die dit nog niet wisten: deze is gejat door een brutale Baviaan bij Kaap de Goede Hoop dus mochten jullie op enige nieuwsuitzending een foto makende Baviaan hebben gezien…….

Afrika heeft zeker onze harten gestolen.

Afrika, bedankt voor je kleurrijke momenten, bijzondere ervaringen, adembenemende uitzichten, je schitterende dieren en vooral je prachtige, unieke, zeer uiteenlopende en inspirerende mensen. Van serieus tot lollig, van zingend tot dansend en van de ene kleur tot de andere kleur, allemaal zo anders en allemaal zo mooi anders….

Baie Dankie!!!

Liefs, Pemakijo