Gelukkig is er ook nog leven na Klawer!

Toen we in Kaapstad aankwamen scheen de zon!

We ruilden onze knusse, kleine Chevrolet om voor een grote Honda 4W drive!

Kim en Joyce stonden te springen, zo mooi vonden ze de auto!

We wilden graag nog het stadion zien en daar sliepen we dan ook vlak naast.

Volgende dag (vrijdag 5 november) naar Robben Eiland, een hele bijzondere ervaring! Met de mazzel dat we nog in de cel van Nelson Mandela mochten ook. Zo’n kleine cel, zo streng bewaakt en zo lang daar vastzitten – omdat je tegen Apartheid bent………….

Bijzonder is ook dat kort na Mandela’s vrijlating Peter bij hem in het vliegtuig zat, hem ontmoet heeft en op de foto met hem staat!

Gelukkig lieten ze ons ook weer uit de cel (nee Elly, we komen in mei echt weer terug!!) en uitgezwaaid door Robben, verlieten we het eiland.

Doorgereden naar Stellenbosch en daar vonden wij niet super veel aan, behalve het aardbeien plukken! Snel door naar Mosselbaai en daar was het super: mooi, relaxed, veilig, lekker weer en superaccommodatie. Genoten van het strand, de rotsen, de walvissen, dassies, robben en heerlijke vis.

Uitgerust doorgereden naar The Crags (iets voorbij Plettenberg) waar we onder de indruk waren van het natuurschoon van Nature’s Valley en zeker ook van de apen in Monkeyland, Birds of Eden en het Olifantenopvangcentrum.

Monkeyland is een groot natuurpark waar apen die of in gevangenschap hebben geleefd of verwaarloosd zijn, weer een goed leven krijgen! Er waren ook apen van Stichting AAP uit Nederland! Als je mazzel hebt komen ze vlak bij je (je mag niet naar hen, ze zeker niet voeren of aaien) en ééntje zat er bijna op Joyce’s voet!

Birds of Eden is een prachtig vogelgebied en hier had Peter een vriend: een halsbandparkiet (soort papegaaitje die je ook in het Vondelpark ziet!!) ging de hele tijd met hem mee op z’n rugzak! Verder wijzen de foto’s voor zich.

Het Olifantenpark vangt op dit moment 6 olifanten op waarvan er drie op weg waren naar het circus in China en verwaarloost al maanden in een container zaten. De andere drie komen ook uit gevangenschap. Ze krijgen hier een programma om weer natuurlijk gedrag te gaan vertonen zodat ze uiteindelijk weer terug kunnen naar de “echte” natuur. We mochten met ze rondlopen (nee, is niet natuurlijk – wel leuk en ook warm zo’n slijmerig slurf aan je hand!), ze voeren en kregen uitleg.

Ook Tsitsikamma N.P. (bij Storm River) was het prachtig en deden we een hike op een stuk van de Ottertrail (Vincent en Jacqueline, bedankt voor het advies!), erg gaaf en lekker veel klauteren: geniet van de video!!

Via een overnachting in Grahamstown, waar we ook de cd hebben aangeschaft van Freshly Ground (de zangeres die samen met Shakira “Waka waka, it’s time for Africa ” zingt!), doorgereden naar Coffee Bay.

Onderweg herkende ik op kleine bordjes de plaatsnamen Mvezo en Quno, de geboorteplaats en jeugdplaats van Nelson Rolihlala (zijn echte naam) Mandela! In de remmen en we waren de enige bezoekers in het Nelson Mandela museum te Quno. Een onverwachts en indrukwekkend bezoek. Het dorpje, het huis en de school van Nelson Mandela gingen allemaal op de foto.

Verder naar Coffee Bay, wat ons was aangeraden in “the Crags”. Het klonk zo goed dat wij dit “ff” meepakten…nou ja “ff”: een hele slechte en heeeele lange weg. Ongelooflijk veel gaten in de weg (enorme kuilen), geiten, schapen, koeien, mensen en het verkeer: kriskras door elkaar, inhalen waar het niet kan en veel getoeter. Nog met alles erop en eraan kwamen we aan in Coffee Bay en tjaa…onze verwachtingen waren hoog. In eerste instantie stelden we die al snel bij: we vonden het wat rommelig en niks geen mooi strand.

Gelukkig vonden we een stuk verder accommodatie die precies voor ons bestemd was: aan het strand, ruim huisje, veranda en naast het ruizen van de zee ook vele dolfijnen!! Afgesloten van de wereld en heerlijk relaxed! (En dames deden netjes hun lessen bij het geluid van de zee!).

De dag nadat volgens ons Sinterklaas is aangekomen…(niet hier?!) zijn we doorgereden naar Sint Lucia. Ruim 800 kilometer met veel gave en minder gave onderbrekingen. Van mooie Xhosa vrouwen die graag op de foto wilden tot dode honden langs de weg. Van prachtige natuur tot heel veel regen waardoor we niets zagen en hier en daar een ongeluk.

En het allerleukste: we zagen een kleurige groep kinderen en stopten. Gillen dat ze deden toen ze ons zagen en wij naar hen toekwamen ….super- enthousiast en ze wilden wel 100 keer op de foto. Het allerleukste vonden ze het toen we de foto van henzelf op het schermpje lieten zien!! Ze waren in voorbereiding voor een ceremonie in de kerk. Wat een mooie en warme mensen! Geniet van de foto’s!!

Aangekomen in Sint Lucia werden we weer begroet, dit keer door een groepje apen! Leuke apen met babytjes, “oh wat schattig!” riep Joyce die gek is van apen.

Vandaag, zondag 14 november, hebben we hier ook onze eerste “echte” nijlpaard gezien, een zebra en krokodillen.

Toen we vanavond nog even op straat liepen hoorden we luide trommels en gezang. Joyce en ik werden als een magneet aangetrokken. Zulu mannen in mooie outfits waren aan het dansen en zingen rond het vuur. We mochten er bij komen en ook meedoen! Met het mooie geluid nog in onze oren gaan we nu lekker slapen.

Sala kahle!

Slapen in Zuid-Afrika

Over het algemeen slapen we in een guesthouse of backpackers en ze variëren maar iets in prijs maar wel veel in kwaliteit. In Stellenbosch hadden we de goedkoopste backpackers en tevens de lelijkste en vieste, bah.

In Mosselbaai een heel eigen woning, supernetjes, compleet en gezellig (voor 500 rand per nacht – 20 Hoër Cross street: voor de liefhebbers).

In the Crags sliepen we op natuurgebied in een tent met…echte bedden, heerlijk!

Gemiddeld kunnen we dus met z’n vieren comfortabel en slapen voor 40 tot 50 euro per nacht. Baie lekker!

Veel liefs, Pemakijo